Witam wszystkich w Nowym Roku :) hehe już jest marzec ten czas tak szybko leci i idzie wiosna.
Udało mi się skończyć kolejny obraz dotyczący tańców Beskidu Śląskiego. Obraz zatytułowałam "Owiynziok".
Owiynziok
to je chyba nejstarszy taniec na Cieszyńskij Ziymi, ale tańcowali go
gor Beskidzcy Gorole. Je inkszy niż wszyjstki tańce na cieszyńskim. Do
Owiynzioka sie śpiywo kupa pieśniczek i bojtek. Ci co badajóm folklor
sie narachowali dziesiyńć rostomajtych melodyji. Tańcowani i śpiywani
łónczy sie s graniym. Do owiynzioka gro kapela, w kierej sóm hóśle i
gajdy. Ci co grajóm na hóślach i gajdziorze to musieli fakt rychtig
dobrze grać aji s przitupym. Tańcowało sie w aryndzie, abo po chałupach i
trzeja było poru ludzi, coby owiynzioka zatańcować. Piyrsze trzeja było
kapeli zapłacić pore grejcarów, coby cosi zagrali, a potym tyn gdo
zapłaciuł zaczynoł tańcować. Tańcowali kupe razy i fórt sie smiyniali,
tyn s tym, a tamtyn s tamtym. Ci co kludzili do tańca też sie smiyniali.
Każdy ś nich mioł swoji prziśpiywki i każdy wiedzioł co zaśpiywo. Tyn
co zaczynoł tańcowani, stowoł przed kapelóm i zaczynoł śpiywać potym se
musioł zadómpkać, a dziepro potym sie obracoł i zaczynoł zachodzónego.
Kapela grała uż wtynczas jego melodyje. Wszyjscy mu robili plac, a ón
chodziuł dokoła po izbie, obracoł sie we wszyjstki stróny i fórt blyskoł
oczami po dziołuchach, a óny czakały skoro ich wytańcuje. Ponikierzi
prawióm, że taki chodzyni dokoła izby je podobne kapke do nikierych
zwierzónt – baji do bażanta jak chodzi koło kury. Tyn co tańcowoł
chodzónego był nejważniejszy. Wykrziwioł sie na wszyjstki stróny i móg
se wytańcować kieróm dziołuche chcioł. Jak se uż jakóm dziołuche
upatrzuł, to kiwoł rynkóm i wołoł „Maryna pój! Dziołucha była rada jak
fazol, a ón zaśpiywoł prziśpiywke i zaczli oboje zwyrtać.
Terazy
sie zaczynoł owiynziok zwyrtany, bo ta pora zwyrtała po całej izbie.
Oboje musieli umieć tańcować, coby sie nie podeptać. Jak kiery se
pomyluł kroki, to mógli oboje bachnónć o ziym. Jak se uż pozwyrtali, to
zaśpiywali drugóm prziśpiywke, a potym tańcowali uż wszyjscy. Owiynzioka
sie tańcowało w Beskidach, ale tańcowali go też czescy Gorole w
Hyrciawie, Piosku, Bukowcu, Łómnej i w Mostach. Nazwa owiynziok sie
wziyna od tego, że kiyrpce sie robiło s owiynzij skóry. Owiynzio skóra
to je skóra s cieloka. Taki kiyrpce s owiynzij skóry sie nosiło od
świynta, abo sie w nich szło na muzyki. Na codziyń sie nosiło kiyrpce ze
skóry s babucia. Na owiynzioka sie downij prawiło też cielynciok. Taką relację znalzałam w Internecie na stronie
http://www.gwara.zafriko.pl/kat/folklor/owiynziok
A oto moja praca
Akryl na płycie 100 x 70 cm :)
Oczywiście inspirowałam się zespołem Istebna :)
I jak Wam się podoba???
